Zou je jezelf kort willen voorstellen? "Hoi, mijn naam is Nicole Pol, 51 jaar, geen kinderen, wel een super lieve partner die ook in dit project participeert. Mensen omschrijven mij vaak als opgewekt, daadkrachtig, creatief en oorspronkelijk, maar ook termen als rebels, eigenwijs en recht door zee zijn van toepassing op mijn persoonlijkheid. Ik ben een optimist en een idealist, vandaar ook dat ik ingestapt ben in dit project. Beroepsmatig heb ik dik 20 jaar als (zelfstandig) communicatie expert in de kunst- en cultuursector gewerkt. Sinds 2015 heb ik shift gemaakt en begeleid ik vrouwelijke professionals en ondernemers bij het ontdekken van hun talenten en het ontrafelen van hun levensmissie. Dat doe ik onder de naam Sprookjesvrouw, omdat ik geloof in het goede. Er is een werkzame kracht in het universum die groter is dan wij, via dat grotere/hogere bewustzijn zijn wij in staat levensgeluk en levenszin te vinden." Hoe ben je bij dit project betrokken geraakt en wat motiveert jou om mee te doen? "Ik wilde dolgraag meer doen voor de aarde, de natuur is alles wat we hebben. Zij houdt ons in leven en we gaan daar niet bewust, liefdevol en respectvol mee om. Ook niet met elkaar trouwens, maar we zijn hier allemaal om te leren. Wat ik heb ontdekt is dat ik meer invloed heb dan ik dacht, dat geldt voor ons allemaal. Je kunt als (consu-)mens zoveel doen, andere keuzes maken; je moet er alleen in geloven en bereid zijn jezelf en jouw behoeften te relativeren en voor het grotere geheel willen kiezen. Elke keuze die we maken is er een en telt mee in het grote plaatje. Tiny wonen geeft (hopelijk) meer autonomie, vrijheid en verbinding. Dat is wezenlijk voor mij, in de zin van ‘je samen inzetten voor iets waar je in gelooft’. Dus toen het tiny house project Beekdaelen voorbij kwam, kwamen een heleboel wensen samen." Wat lijkt je zo leuk aan tiny wonen? "Ten eerste vind ik het te gek dat ik mijn eigen tiny house ga (laten) bouwen. Daarnaast merk ik dat ik steeds meer behoefte krijg aan eenvoud. Ik hecht meer waarde aan vrije tijd, reizen, schrijven, ontdekken, planten, zaaien, dansen, mediteren en samen zijn met anderen dan aan veel geld of spullen verzamelen. Verder vind ik het veel leuker dan ik dacht om met elkaar vorm te geven, om deel uit te maken van een community. We zijn met 16 mensen ons ‘eigen dorp’ aan het bouwen, hoe sprookjesachtig is dat! Die ‘way of life’ uitdragen straks, daar ga ik nu al van aan. Er zijn meer mensen die dit willen dus hopelijk inspireert ons project." Wat lijkt je de grootste uitdaging aan tiny wonen? "Het voortdurend afstemmen met elkaar (en de gemeente) vind ik de grootste uitdaging. Dat heeft meer met community living te maken dan met tiny living. Binnen de groep wil ik ook mijn eigen identiteit (deels) behouden, eigen keuzes blijven maken en dat roept soms weerstand op, en vice versa overigens. Daarnaast ga ik weer apart wonen van mijn Lief, die naast me komt wonen in zijn eigen tiny house. Ik kan me voorstellen dat dit ook even zoeken is en opnieuw afstemmen. Verder lijkt het tiny wonen op zich me geweldig!". Hoe gaat je huisje eruit zien? Kenmerken? Inspiratie? "Mijn inspiratie was heel divers, een challenge voor Maurer United, het ontwerpbureau dat mijn tiny house ontworpen heeft. De inspiratie ging van zeshoekige Finse kota tot tiny kasteel met torentje. Uiteindelijk is Villa Kakelbont, het huis van Pippi Langkous, de inspiratiebron geworden voor het ontwerp dat er nu ligt (zie foto beneden). Het is een tiny droomhuis met optimale leefruimte, een ruime keuken, veel kastruimte, licht aan alle kanten, een bedstee en een veranda met schommel. En, het staat naast het tiny house van mijn Lief."
Wat vind jij het meest bijzondere aan dit project?
"Dat we dit samen doen en dat we het zelf doen! In dit project werken wij als toekomstige tiny bewoners samen met gemeente, omwoners, diverse andere partijen – zoals notarissen, provincie, banken - en natuurlijk de natuur zelf. Tegelijkertijd zijn wij de opdrachtgever(s); we hebben inmiddels al een poos een stichting opgericht. Als community bepalen we zelf wie we inhuren, we hebben het terrein zelf (laten) ontwerpen, we begeleiden het bouwproces en het bouwrijp maken en we investeren veel privé kapitaal in het project. Dit worden geen tiny houses van 28m2 op wielen, maar kleine huizen van 50m2 die aan hoge kwaliteitseisen voldoen. Daarnaast zijn we als stichting verantwoordelijk voor het onderhoud van het terrein en het gemeenschappelijke gebouw dat er gaat komen (o.a. ook voor educatieprojecten, workshops en lezingen). Maar het blijft bijzonder dat gemeente Beekdaelen zelf het initiatief genomen heeft voor dit tiny woonproject."
Wat weet je van Schimmert, en wat zou je willen weten?
"Schimmert ken ik vooral van de relaxte zondagse fietstochten, van de heerlijke duurzame lunches in de iconische Reus en van de unieke producten van de oesterzwammenkwekerij Zwamburg. Ons terrein ligt op een prachtige locatie, met veel groen eromheen in de vorm van bomen, weilanden en wandelpaden. De ontmoetingen die we tot nu toe hebben gehad met om- en inwoners van Schimmert was warm, oprecht en open. We hebben veel geluk met onze buren van Lupa, die onze vijver gaan aanleggen. En de Mareveld is nu al mijn favoriete plekje om ’s zomers en ’s winters gewoon lekker te eten, koffie te drinken en te gaan schrijven. Een veelbelovende kennismaking met een super leuk dorp als je het mij vraagt."
Waar ga je van aan en wat doe je het liefst in je vrije tijd?
"Reizen, nieuwe dingen creëren, muziek/zingen, lekker eten, goed nieuws, samen zijn met leuke mensen, van blijven leren en ontwikkelen en van dit project."
Wat is voor jou de mooiste plek op deze aardbol?
"90% van de wereld heb ik nog niet eens gezien! Maar ik hou van nieuwe plekken ontdekken. Dat ik al drie keer in Cornwall ben geweest, wil wat zeggen. Elk jaar organiseer ik met een klein team een Mystieke Krachtreis naar dit gebied en tot nu toe verveelt dat nog niet. 😉 Limburg vind ik ook erg mooi, net als de Veluwe en ‘de eilanden’ (m.n. Terschelling/Vlieland). In 2008 heb ik de Camino de Santiago gelopen, toen ben ik ook fantastische plekken tegengekomen. Een van de mooiste strandjes die ik ken is Öle Deniz in Turkije. In China heb ik heel bijzondere natuurplekken gezien, met bomen die gebruikt zijn in de film Avatar."
Welk wereldprobleem zou je oplossen als je kon toveren?
"Die vraag heb ik zelf verzonnen maar vind ik super lastig om te beantwoorden. Volgens mij is het belangrijk om onze relatie met de natuur te herstellen. Dat zorgt voor grote problemen, maar daar ligt misschien wel een dieper probleem onder dat ik ‘spiritueel’ zou willen noemen. We denken het geluk buiten onszelf te vinden, in de materie. We missen een stuk zingeving en het bewustzijn dat het ware geluk, de ware vrijheid, de ware liefde e.d. – alles wat wezenlijk is – in onszelf te vinden is en in het Leven zelf. Het leven zelf is een Wonder. Maar als ik het simpel hou: de hufterigheid in de wereld. Ik vind het diep triest dat mensen zich soms zo extreem onvriendelijk, ongeduldig en asociaal gedragen."
Wat gun je alle mensen, wat is jouw sprookje voor deze wereld? "Liefde voor het leven(smysterie), verwondering, bewustzijn en verlichting."
Comments